Mój Lopapeysa

 Skończyłam! Pobiłam chyba jakiś rekord w dzierganiu - 4 dni, a 5 dnia już tylko pozaszywałam nitki i wszyłam zamek :-))

Prawdziwy, własnoręcznie wydziergany Lopapeysa z islandzkiej wełny Alafosslopi - druty nr 6, wyszło mi razem niecałe 60 dag.
Sweter jest naprawdę gruby i ciepły i myślę że jakby założyć pod spód nieprzewiewny długi rękaw to można w nim chodzić nawet w zimie bez kurtki - co zamierzam sprawdzić już na początku grudnia w Zakopanem ;-)

Wełna jest nieco sztywna i szorstka, trochę drapie - ale przecież tak grubego swetra nie zakłada się na gołe ciało! Jak najbardziej do noszenia, przynajmniej dla mnie. Pochodziłam w nim już trochę i nie mam żadnych przykrych odczuć. Za to wełna ma w sobie tą piękną naturalność.
No i tyle pięknych kolorów do wyboru! (kupiłam w Fastrydze) Nie mogłam się zdecydować jaki chcę :-) Wybrałam dżinsowy (9959) + na wzory popielaty (0056) i fuksja (9969).

Wzór swetra nazywa się Hela ale wprowadziłam drobne modyfikacje: dodałam wąski pasek żakardu na dole rękawów, zapinanie na zamek jest tylko na okrągłym karczku i nie cięłam gotowego swetra pod zamek tylko zrobiłam rozcięcie od razu - po prostu karczek przerabiałam w tą i z powrotem a nie na okrągło. Rozcięcie pod zamek obrobiłam potem szydełkiem - 1 rz. półsłupków. Poza tym sweter zgodnie ze wzorem przerabiałam na okrągło (bez zszywania), od dołu.

No i oczywiście zaczęłam od zrobienia próbki, która jak zwykle mi wyszła inna niż w opisie (12 o. = 10 cm), więc po zmierzeniu wyszło mi że korpus robię rozmiar S, a rękawy nawet L - tylko krótsze ;-)

Bardzo jestem zadowolona z efektu koncowego, myślę że się polubimy! Z wełny też - zostało mi ponad 20 dag i zrobię sobie do kompletu rękawice z jednym palcem (czapki z niej jednak nie zaryzykuję...).

Mogę się już chyba nazwać prjónakoną :-)

Zdjęcia balkonowe na razie - ładniejsze będą gdy udam się w nim na łono przyrody.