Dziurawa tunika po raz 2.

Spodobała się moja Dziurawa Tunika i powstała wersja druga, tym razem ze 100% bawełny egipskiej Cheope (Adriafil) w kolorze pomarańczowo - rudym (nr 61).

Cheope jest bardziej wydajna niż Tena - na tunikę w rozmiarze 42/44 wyszło 30 dag, szydełko nr 3,5.
Długość jest podobna jak poprzednia ale na szerokość zrobiłam o 3 motywy więcej. Poza tym jest taka sama jak pierwsza wersja.

Opis wykonania (tak z grubsza, dla bardziej zaawansowanych ;-)
Schemat wzoru w kółka można znaleźć TU, tylko słupki i o. łańcuszka. Robotę zaczynamy od dołu i robimy osobno przód i tył - takie same prostokąty do wysokości rozcięcia. Ja miałam 13x motyw wzoru czyli 131 o.ł. i 32 cm na wysokość. Następnie obie części łączymy ze sobą i przerabiamy w okrążeniach - do rękawka (62 cm od dołu). Teraz znowu rozdzielamy robótkę na przód i tył i dodajemy po obu stronach 2 motywy wzoru (20 o.ł.) Robimy tył prosto aż do końca (u mnie 87 cm).

 Z przodu nie dodajemy już łańcuszka na rękawki tylko robimy na tym samym co tył (nie trzeba będzie zszywać). Po 4 rz. rozdzielamy przód na pół (rozcięcie przodu) i robimy osobno. Po kolejnych 6 rz. od środka przodu zostawiamy 2,5 motywu wzoru na dekolt - kończymy prosto ramię z rękawkiem i w ostatnim rzędzie łączymy szydełkiem z tyłem. Drugą część przodu robimy symetrycznie. Rękawki, dekolt i rozporki obrabiamy półsłupkami (2 rz.) a dół - słupkami. Zrobiłam po 5 sł. wokół łańcuszka początkowego, omijając słupki pierwszego rzędu.
Tunika ma ok. 56 cm szerokości ale wzór z racji tego że jest taki dziurawy mocno się dopasowuje - manekin ma rozmiar 36! ;-)