Z recyklingu...

Jak robię dla siebie sweter to trudno przewidzieć czy będzie on tym ulubionym, noszonym często czy pomimo tego że wyszedł taki jak chciałam coś mi w nim nie pasuje... najczęściej najbardziej podobają mi się te robione dla kogoś :-) Jakoś nie zdarzyło mi się jednak żebym zrobiła drugi, taki sam sweter dla siebie.

 Był sobie sweter wymyślony dokładnie, ze szczegółami i zrobiony z ładnej włóczki - żakiecik z Alpaki -> ten.
Nie polubiliśmy się jednak. Może dlatego że był troszkę za luźny a może bez konkretnego powodu, ale miałam go na sobie chyba ze 3 razy. Szkoda mi było fajnej włóczki i w środę sprułam.
Szybko mi poszło bo już jest nowy, jak widać całkiem inny :-)


Ponieważ chciałam żeby ten był dłuższy zamówiłam jeszcze po jednym motku czarnej i beżowej Alpaki, ale okazało się że niepotrzebnie bo wyszło mi na niego dokładnie tyle co na poprzedni sweter - 45 dag beżowej i 10 dag czarnej Alpaki Drops przerabianej podwójną nitką, druty nr 4.



 
                                                                               




Z przodu i z tyłu szeroki pas żakardowego wzoru, ale znalazłam coś innego niż norweskie gwiazdki :) Reszta w szerokie pasy (6 o. prawych/2 lewe). 

Z przodu zapięcie polo na 4 guziczki + stójka.
 Można nosić zapięte pod szyję albo nie zapinać.








No i ciekawe czy z tą wersją się polubimy czy nie ;)
A rozpinanego, uniwersalnego kardiganu dalej nie mam...



Oczka są nieco "pogniecione" z racji że włóczka pruta, muszę go zmoczyć  to się wszystko wyrówna - ale jeszcze nie zdążyłam bo właśnie zrobiła się temperatura na wełniany sweter. I wcale mi nie było w nim za ciepło! a nawet, jak tak posiedziałam w parku to chętnie założyłabym też czapkę i rękawiczki...